نرفع درجات من نشاء وفوق كل ذي علم عليم
Hamd, bizlarni farishtalar ham ichidagilarga hasad qiladigan bunday go‘zal majlisda jam qilgan Mevlo Teologa bo‘lsin.
إذا مررتم برياض الجنة فارتعوا Jannat bog‘lariga tashrif buyurganingizda, albatta undan foydalaning”, deb bizlarni jannatga taklif qilgan eng ulug‘ da’vatchi va uning ashabiga salovat va salom bo‘lsin.
O‘zidan katta nonni ko‘targan chumolidek, muqaddas amonatning og‘ir yukini yelkasiga olgan qadrli din birodarlarim, muhteram ustozlarim va qimmatli talabalar. Madrasa, G‘arb manbalik diplomlar bosh taxtiga qo‘yilgan bir zamonda, oqimga qarshi suzgan bahodirlarning boshpana topgan, Bobu’s-Salomga boradigan vaqt tunneli… Ichidagi rahlelar, kitoblari bilan birga bo‘lganda dunyoga tegishli narsalarini unutgan Ibn Shihab az-Zuhriylardan qolgan shavqning zamonaviy vorislariga tegishli… Madrasaning devorlari, har doim kufr manzaralarini ko‘rib azob chekkan fakultet devorlaridan farqli o‘laroq, har soniya, har lahza “Nasara-yensuru, kalallohu va kale Rasululloh”ni eshitishdan hos bo‘lgan lazzatni tilga ololmaydigan Islomning qal’alari… Madrasa, yonidagi qabri va oldidagi asrlik chinori bilan faniyni boqiy bilan, dunyoni oxirat bilan, o‘tmishni kelajak bilan uyg‘unlashtiruvchi vuslat eshigi. Sinanning marmar bilan, Yunusning she’r bilan, Mavlononing muhabbat bilan qurgan madaniyatining ham egasi, ham vorisi. Rahladagi kitoblar qadim zamonaga tegishli. Gusülsüzlar yozgan asarlardan farqli o‘laroq, kitob tasnif qilayotganda kasalligi tufayli qog‘ozga tahoratsiz tegmagan uchun bir kechada o‘n yetti marta tahorat olgan Imom Buxoriylarning asarlaridir bular. Murokkablarida, sahifalarida samimiylik bor bularning. “Bosh beriladi, lekin sariqlar aslo”, degan rabboniy olimlarning sodiq vorislaridir ko‘rgan sariqli insonlar. Uch ming, besh ming bilan tasdiqlangan Badrning sariqli sherlariga yuborilgan farishtalarni eslatadilar ko‘rinishlari bilan. Da’valari uchun o‘limga har doim tayyor bo‘lganliklari uchun boshlarida har doim oq kafanlarini ko‘taradilar. Tenglari o‘yin-kulgi bilan band bo‘lgan paytda, ko‘tarishga qiynaladigan bo‘yi kattaligidagi Mus’haflarni yodlariga bitadigan yosh bolalar, Makka davridagi Mus’ab bin Umayrlarning davomchilaridir. Fudayl bin Iyozning so‘zlariga ko‘ra, “Qur’onning homiylari va Islomning bayroqdorlaridir ular. Tahoratsiz tegilmaydigan qadar aziz va ruxsatsiz gapirilmaydigan qadar sharafli insonlardir ular.
Ustozimiz Mahmud Efendi Hazratlari (q.s): “Molla Mahmud; agar so‘zni tinglasangiz, bu madrasalardan sahobalar kabi insonlar yetishadi”, deb dirilish askarlarini va ummatning umidli farzandlarini xushxabar qildi. Ular Maryam singari onalarning Allohga bag‘ishlagan kelajakning Isolaridir. Allohning Qur’onda “Zikrni o‘qiydiganlar” deb ularga qasam ichgan benazir mavjudotlardir. Chunki ular o‘zlarini yashatish uchun emas, balki Islomni yashatish uchun o‘qiydigan va o‘rgatadigan, nur oladigan va nur sotadigan mavjudotlardir. Alloh va Rasuliga qarshi ko‘kslarida misli ko‘rilmagan sadoqat bor. Lekin moddiy narsalarning qadrlanadigan bir zamanda yolg‘izlik ularning eng ko‘zga ko‘ringan xususiyati bo‘lib qoldi.
Zamonamizda ichki va tashqi dushmanlar tomonidan noto‘g‘ri ta’riflangan Islom tushunchasini to‘g‘rilash va qayta tiklash, qadimiy g‘oyalarni qabul qilgan va uni zamonasiga moslashtirgan madrasa ta’limi va tarbiyasini olgan Payg‘ambar merosxo‘rlarining ustozlari bilan mumkindir. Shu sababli, dinimizning to‘liq amalga oshirilishi va asosiy tushunchalarning o‘rnatilishi, agar Payg‘ambarimiz (s.a.v) davrida Suffa maktabi bo‘lsa, bugungi kunda Madrasalardir. Ustozimiz Mahmud Efendi Hazratlari (q.s) Islom va Ummatning qiyomini madrasaga bog‘lab, madrasalarga e’tibor berganimizda dinning tarqalishini bizga xushxabar qildi va shunday dedi: “Har mahallada bir qiz va bir o‘g‘il madrasasi bo‘lsa, bi iznillah Islom hukmron bo‘ladi”. Fotihlar, Yavuzlar, Sinanlar madrasalarning oynasidir. Bugungi olimlar, hukamolar va umaro ham bugungi maktablarning oynasidir.
Yo‘qotgan quyoshini ushbu majlisda topish umidi bilan bu yerda bo‘lgan qadrli din birodarlarim! Butun vujudimiz bilan e’tirof etamizki, haqiqat yashirinsa ham hech qachon o‘lmaydi va yo‘q bo‘lmaydi. Asrlardan beri yo‘qolgan haqiqatni qayta kashf etishga nomzod bo‘lgan barcha muhabbat fathirlarining ilmiy sayohatlari, Ibn Battuta, Ibn Haldun va Ibrohim Hokkilarda bo‘lgani kabi, madrasa yo‘li orqali amalga oshadi.
“Marifat qadrini irfan anglar,
Hikmat nazmimni Luqmon anglar”,
deyman va hammangizni Allohga ishonib topshiraman.Bizni tikanlarimiz bilan birga quchoqlab, yetishtirgan qadrli ustozlarimizning, ona va otalarimizning qo‘llaridan hurmat bilan o‘pamiz va sizlarni hurmat bilan salomlaymiz.
Mahmud Eren
